1.விவசாயிகளின் வாழ்க்கைக்கு ஆதாரமான நிலம், நீர், விவசாயம், கால்நடை, காடுகள் பாதுகாக்கப்படவெண்டும்.
2.ஏரி, குளங்கள், கண்மாய்கள் போன்ற பொது நீராதாரங்களில் உள்ள ஆக்கிரமிப்புகள் தமிழ்நாடு ஏரி, குளங்கள் ஆக்கிரமிப்பு அகற்றல் சட்டப்படி அகற்றப்பட்டு அதனுடைய முழுமையான கொள்ளளவு அடிப்படையில் தூர்வாரப்படவேண்டும். மழைநீர் சேகரிப்பு, ஏரி, குளம் தூர்வாறுதல் போன்ற பணிகளை கட்டாயம் இரண்டான்டுகளுக்கு ஒருமுறை செய்யவேண்டும்.
3.இயற்கை விவசாயத்தை வலுப்படுத்தும் விதமாக இதுவரை கம்பெனிகளுக்கு உரமானியம் என்ற பெயரில் கொடுக்கப்படும் மனியங்கள் நிறுத்தப்பட்டு, பயிர்களின் வகைக்கேற்ற ஒவ்வொரு ஏக்கருக்கும் இவ்வளவு என நேரடியாக விவசாயிகளுக்கு கிடைக்க வகை செய்யவேண்டும்.
உற்பத்தி செலவு, லாபத்தை உள்ளடக்கிய வருடம் முழுவதற்குமான சீரான ஞாயமான ( Fair Price) விலை நிர்ணய முறை உற்பத்தி செய்யும் இடங்களிலேயே விற்பனை செய்யக்கூடிய வகையில் உருவாக்கப்படவேண்டும்.
4.இயற்கை சீற்றங்களால் பாதிக்கப்பட்ட விவசாயிகளுக்கு பயிர் காப்பீட்டு திட்டத்தின் கீழ் எல்லா பயிர்களுக்கு காப்பீடு வழங்க வேண்டும். பருவநிலை மாற்றத்திற்கான காப்பீட்டு திட்டத்தை வருடம் முழுவது செயல்படுத்த வேண்டும்.
5.விவசாயிகளுக்கும், விவசாய தொழிலாளர்களுக்குமான உழவர் பாதுகாப்பு திட்டத்தை விட ஒருபடி மேலான திட்டத்தை முறையாக செயல்படுத்தி விவசாயிகளுக்கும், விவசாய தொழிலாளர்களுக்கும் ஓய்வூதியம் கொடுக்கவேண்டும். மேலும் இவர்களின் குழந்தைகளுக்கு கல்வி கடன் எந்தவித நிபந்தனைகளும் இன்றி கல்விகடன் கொடுக்கவேண்டும்.
6.விவசாயிகள் காலநிலை மாற்றத்தை எதிர்கொள்ளும் விதமாய் தங்களுடைய நிலங்கள் மற்றும் பிற பகுதிகளில் மரங்களை நட ஊக்குவிக்கும் விதமாய் தேசிய காலநிலை மாற்ற தடுப்பு திட்டத்தில் (கிரீன் இண்டியா) விவசாயிகளுக்கு சிறப்பு திட்டம் செயல்படுத்த வேண்டும்
7.தேசியமயமாக்கப்பட்ட வங்கிகளில் விவசாயத்திற்கு 3% வட்டியில் விவசாய கடன் கொடுக்கவேண்டும்.
8.மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதியளிப்பு திட்டத்தை விவசாயப்பணிகளுக்கு விரிவுபடுத்தி, 50% விவசாயிகளின் பங்கேற்புடன் செயல்படுத்தவேண்டும்.
9. கிராமப்புற மக்களின் அடிப்படை தொழில், நாட்டின் உணவு உற்பத்தி, பெருவாரியான மக்களுக்கு வேலைவாய்ப்பளிக்கும் தொழில் என்ற அடிப்படையில் விவசாயத்திற்கு தனி நிதிநிலை அறிக்கை தாக்கல் செய்யவேண்டும்.
10.மரபுசாரா எரிசக்தியை விவசாயத்துடன் இணைத்து தற்சார்பு விவசாயத்திற்கு வித்திடவேண்டும்.
Monday, April 19, 2010
SLFA மாநில பிரதிநிதிகள் கலந்தாலோசனை கூட்டம்
தேதி:பிப்ரவரி, 11, 12 (வியாழன், வெள்ளி), 2010
இடம்:டீநோபிளி பாஸ்டோரல் சென்டர், கே.புதூர், மதுரை
கலந்தாய்விற்கான பின்னணி:
நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான கூட்டுசெயல்பாடு (Joint Action for Sustainable Livelihood – JASuL) – ஜாசூல் அமைப்பு கடந்த இரண்டாண்டு காலமாக நாமது கிராமப்புற வாழ்வாதாரங்களான நிலம், நீர், விவசாயம், கால்நடை, காடு வளர்ப்பு போன்ற கிராமப்புறமக்களின் அடிப்படை கட்டுமானங்களை பாதுகாப்பது, நிலைத்த தன்மையுடன் பயன்படுத்துவதன் அவசியம் குறித்தும், தமிழ்நாடு நீர்வள நிலவளத்திட்டம் (IAMWARM) என்ற பெயரில் பாசன நீரை தனியார் மயமாக்கும் உலகவங்கியின் முன்முயற்சிகள் குறித்தும், வெளியிடு பொருட்கள் குறைவான அல்லது செலவு குறைச்சலான விவசாயம் குறித்தும், காலநிலை மாற்றத்தினால் விவசாயிகளுக்கு ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறித்தும் தமிழகத்தின் பலபகுதிகளில் உள்ள சிறு, குறு, நடுத்தர விவசாயிகள் மத்தியில் பயிற்சிகள், கருத்தரங்கள், விவசாயிகளுடனான நேரடி சந்திப்புகள் வாயிலாக விவசாயிகள் மத்தியில் பிரச்சாரபணிகளை முன்னெடுத்து வருகிறது.
அத்துடன் இன்றைய உலகமயம், தாரளமயம், தனியார்மயச்சூழலில் விவசாய அமைப்புகளின் பங்கு, போட்டி நிறைந்த, சந்தைக்கான உற்பத்தி என்ற மத்திய, மாநில அரசுகளின் பன்னாட்டு, இன்னாட்டு ஏகபோக கம்பெனிகளுக்கு சாதகமான கொள்கைகள் குறித்தான சிந்தனையை விவசாயிகள் மத்தியில் கொண்டு சென்றுள்ளது. அதிலும் குறிப்பாக உலகவங்கியின் பாசன தண்ணீரை தனியார்மயமாக்கும் முயற்சியினை அம்பலப்படுத்தும் விதமான ஆய்வுகளில் ஈடுபட்டுள்ளது.
31துணைவடிநிலப்பகுதிகளை உள்ளடக்கிய தெற்கு மண்டல விவசாயிகள் - சமூக செயல்பாட்டளர்களுக்கான தமிழ்நாடு நீர்நிலவள திட்டம் (IAMWARM) குறித்த கலந்தாய்வு கூட்டம் 2008 மே மாதம் 16, 17 தேதிகளில் மதுரை பீல் பண்ணை, சாக்கிளிபட்டியில் நடைபெற்றது. இக்கூட்டத்தில் உலகமய கண்ணோட்டத்தில் விவசாயிகளின் பிரச்சனை அணுக கூடிய, கிராமப்புற வாழ்வாதாரங்களை மீட்டெடுக்கும் ஆக்கபூர்வமான பணியில் ஈடுபடக்கூடிய ஓர் விவசாய அமைப்பினை உருவாக்கவேண்டியதன் தேவை பற்றி விவாதிக்கப்பட்டது. அதன் முடிவில் நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான விவசாயிகள் சங்கம் ( Sustainable Livelihood Faramers Association - SLFA ) என்ற அமைப்பை ஏற்படுத்து என்ற கோரிக்கை தென்மாவட்ட விவசாயிகளால் முன்மொழியப்பட்டு பின்னர் வடக்கு மண்டல விவசாயிகளுக்கான விழுப்புரம், திருப்பத்தூர் கூட்டம், மத்திய மண்டல விவசாயிகளுக்கான பெரம்பலூர் கூட்டங்களில் எல்லோராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
அந்தந்த மண்டலங்களில் இருந்து தேர்வு செய்யப்பட்ட பிரதிநிதிகளை உள்ளடக்கிய மாநில அளவிலான முதல் SLFA அட்காக் கமிட்டி கூட்டம் 2009 மார்ச் 26ம் தேதி ஜாசூல் மாநில அலுவலகத்தில் நடைபெற்றது. இக்கூட்டத்தில் SLFA அமைப்பை மாநில அளவில் உருவாக்குவது என இறுதியாக முடிவெடுக்கப்பட்டது. இச்சங்கம் மாநில அளவில் விவசாய விளைபொருட்களின் விலை நிர்ணய கோரிக்கையையும் உள்ளடக்கிய, விவசாய பிரச்சனைகளைகளின் உலகப்பின்னணியை உள்ளூர் கண்ணோட்டத்துடன் அணுக கூடிய ஒரு மாறுபட்ட விவசாயிகளின் அமைப்பாக செயல்படவேண்டும் என எல்லோராலும் இக்கூட்டங்களில் வலியுறுத்தப்பட்டது.
இதனை தொடர்ந்து கிராம அளவில், துணைவடிநிலப்பகுதி அளவில், மாவட்ட அளவில் என பல்வேறு விவசாயிகள் கூட்டங்கள் நடத்தப்பட்டன. இதன்மூலம் தமிழகத்தில் தமிழ்நாடு நீர்வள நிலவளத்திட்டம் செயல்படுத்தப்படுகின்ற 19 மாவட்டங்களில் உள்ள விவசாய செயல்பாட்டாளர்கள் மத்தியில் தொடர் செயல்பாட்டிற்கான ஒத்த சிந்தனையாளர்கள் அடையாளம் காணப்பட்டனர். அடையாளம் காணப்பட்டவர்கள் மத்தியில் செயல்பாட்டு ரீதியான உறவுகளை ஜாசூல் அமைப்பு கடந்த ஒருவருட காலமாக பேணி வந்துள்ளது.
இவ்வுறவுகளையும், ஒத்த சிந்தனைகளையும் அமைப்புரீதியாக கொண்டுவரும் முகமாக மாநில அளவிலான விவசாயிகள் கலந்தாலோசனை கூட்டம் கடந்த பிப்ரவரி 11, 12 தேதிகளில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. இக்கூட்டத்திற்கு ஏற்கெனவே மாவட்ட அளவில் தற்காலிகமாக தேர்வு செய்யப்பட்ட விவசாய தலைவர்களில் இருந்து இருவர் வீதம் அழைக்கப்பட்டனர். அவர்களுடன் சேர்த்து தமிழ்நாடு நீர்வள நிலவளத்திட்டம் நடைபெறாத மாவட்டங்களில் இருந்து மாவட்டத்திற்கு ஒரு விவசாயியும் அழைக்கப்பட்டார். இவர்களுடன் இணைந்து பணிசெய்யும் ஒரு சமூக செயல்பாட்டளரும் என மொத்தம் 105 பேர் அழைக்கப்பட்டனர். 105பேரில் 70 பேர் கலந்து கொண்ட இரண்டு நாள் கூட்டம் மேற்சொன்ன தேதிகளில் நடைபெற்றது. அக்கூட்டத்தின் விபரம் பின்வருமாறு.
முதல் நாள் அமர்வு (11/02/2010):
தென் மண்டல ஒருங்கிணைப்பாளர் திருமதி. சாந்தி அவர்களின் வரவேற்புறைக்கு பின் கலந்தாய்வு கூட்டம் சரியாக 10.30 மணிக்கு துவங்கியது. அதனை தொடர்ந்து கலந்தாய்விற்கான பின்னணி குறித்து மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர் மாரிராஜன் விளக்கினார்.
அதன்பின்னர் இந்தியா விவாசாய நெருக்கடி என்ற தலைப்பில் கருத்துரை நடைபெற்றது. மாநில அமைப்பாளர் ஒய். டேவிட் இக்கருத்துரைக்கு தலைமை தாங்கினார். விவசாய நெருக்கடி குறித்து திருச்சி மண்டல அமைப்பாளர் திரு.சிவப்பிரகாசமும், விதை மற்றும் உணவு நெருக்கடி குறித்து நிலைத்த விவசாய செயல்பாட்டாளர் திருச்சி ராஜாராம் உரையாற்றினார். அவரை தொடர்ந்து நிலம் அன்னியமாதல் என்ற தலைப்பில் திரு. சி.ப. வேணு, சேலம் மண்டல அமைப்பாளரும், கம்பெனி விவசாயம் என்ற தலைப்பில் வழக்கறிஞர் தனராஜ் ஆகியோர் உரையாற்றினர். அதனை தொடர்ந்து பங்கேற்பாளர்களின் கேள்விகளுக்கு கருத்துரையாளர்கள் விளக்கமளித்தனர். டாக்டர். மாரிமுத்து, சென்டெக்ட் கிருஷி விக்கியான் கேந்திரா அவர்களின் நிறைவுறைக்கு பின் முதல் அமர்வு நிறைவு பெற்றது.
மதிய உணவுக்கு பிந்தைய நீர் நெருக்கடி என்ற இரண்டாம் அமர்விற்கு இயற்கை விவசாயி மற்றும் முன்னாள் பஞ்சாயத்து தலைவருமான திரு. ஜெயச்சந்திரன் தலைமை தாங்கினார். முதலில் தமிழகத்தின் நீர்வள ஆதாரங்கள் என்ற தலைப்பில் நாமக்கல் மாவட்ட அமைப்பாளர் திரு. ராஜீ உரையாற்றினார். அவரை தொடர்ந்து பாரம்பரிய நீர் மேலாண்மை என்ற தலைப்பில் மத்திய மண்டல ஒருங்கிணைப்பாளர் திரு. நாதன் உரையாற்றினார். அடுத்ததாக பருவநிலை மாற்றமும் அதனால் ஏற்பட்டுள்ள நீர், விவசாய நெருக்கடிகளும் என்ற தலைப்பில் தாளாண்மை உழவர் இயக்கத்தின் அமைப்பாளரும், குடுமக்கள் உலக அரங்கு - தமிழ்நாடு அமைப்பினை சேர்ந்த திரு. பாமயன் என்ற பாலசுப்பிரமணி அவர்கள் உரையாற்றினார். இறுதியாக நீர்வள மேம்பாட்டிற்கான பெருந்திட்டங்களும் அதன் முரண்பாடுகளும் என்ற தலைப்பில் மானாமதுரை ஒன்றிய கவுன்ஸ்லர் மற்றும் பொறியாளருமான திரு. பாலசுப்பிரமணி மற்றும் மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர் மாரிராஜனும் இணைந்து உரையாற்றினர்.
ஒரு மணி நேர இடைவேளைக்கு பின்பு விவசாயிகளின் கருத்துப்பகிர்விற்கான அமர்வு திரு. எம். எஸ், ஜெயராஜ், ராமநாதபுரம் மண்டல அமைப்பாளரின் தலைமையில் கூடியது. இவ்வமர்வில் விவசாயிகள் தங்களுடைய விவசாய அனுபவங்கள், குடும்ப பின்னணி, இன்றைய கருத்துரை நிகழ்வுகள் குறித்து தங்களுடைய எண்ணங்களை பகிர்ந்து கொண்டனர். அதனை தொடர்ந்து இரவு உணவுக்கு பின் காலநிலை மாற்றத்தினால் ஏற்படும் பேராழிகள் குறித்தான ருத்திரம் 2015 என்ற திரைப்படம் திரையிடப்பட்டது.
இரண்டாம் நாள் அமர்வு (12/02/2010):
பங்கேற்பாளர்களின் வேண்டுகோளுக்கினங்க, பாசன விவசாயிகள் சங்கம், அமைப்பு, செயல்படும் முறைகள் குறித்து அடவிநயனார் அணைக்கட்டு நீர் பகிர்மான குழு உறுப்பினர் மற்றும் கொடிக்குறிச்சி பஞ்சாயத்து தலைவரும் பொறியாளருமான திரு. செல்லத்துரை அவர்கள் விளக்கமளித்தார். பங்கேற்பாளர்களின் நேரடி கேள்விகளுக்கு பொறியாளர் பாலசுப்பிரமணியத்துடன் இணைந்து உதாரணங்களுடன் விளக்கினார். இவ்வமர்வினை மாநில ஒருங்கினைப்பாளர் மாரிராஜன் ஒருங்கிணைத்தார்.
இதனை தொடர்ந்து நிகழ்ச்சி நிரல்படி அமர்வுகள் துவங்கின. முதலாவதாக ஏன் இந்த SLFA விவசாய சங்க முயற்சி என்ற தலைப்பிலான அமர்விற்கு சென்னை மண்டல அமைப்பாளர் திரு. ஜான்சன் தலைமை தாங்கினார். மாநில அமைப்பாளர் ஒய். டேவிட் அவர்கள் சிறப்புரையாற்றினார். அவரது சிறப்புரையில், நமது விவசாய வரலாற்றை உற்றுநோக்கினால் விவசாயம் என்றுமே விவசாயிகளின் கையிலேயே இருந்தது என்ற வரலாற்று உண்மை புரியும் என்றார். விவசாயம் சம்பந்தப்பட்ட முடிவுகள், குறிப்பாக விதைகள், இடுபொருட்கள் சம்பந்தமான முடிவுகள் விவசாயிகளாலேயே எடுக்கப்பட்டது. மன்னர்கள் குளங்களை வெட்டி விவசாயிகளுக்கும், விவசாயத்திற்கும் ஒத்தாசை புரிந்துள்ளனர். நீர்பகிர்மானங்கள் குடிமராமத்து என்ற முறையில் உள்ளூர் அமைப்புகளால் நிர்வகிக்கப்பட்டது. எக்காலத்திலும் நீர் மற்றும் விவசாயம் சம்பந்தப்பட்ட விசயங்கள் மையப்படுத்தப்பட்டதில்லை. அவை பரவலாக்கப்பட்டே இருந்துள்ளன. அதனால் தான் நம்மால் இன்று வறட்சி மாவட்டங்கள் என அழைக்கப்படும் மாவட்டங்களில் கூட எக்டேருக்கு 16 டன் வரை மகசூல் எடுக்கப்பட்டுள்ளது. இச்சாதனையை இன்றைய பல்கலை கழகங்கள், பசுமை புரட்சிகள், இரண்டாம் பசுமை புரட்சிகளால் எட்டிக்கூட பார்க்க முடியாது. நிலம், விவசாயத்தின் மீதான இந்த வன்முறையான புரட்சிகள் ஏற்படுத்திய விளைவு நம்முடைய நிலங்களின் வளமிளப்பு மற்றும் மலட்டுதன்மைதான். நமது பாரம்பரியம் என்றுமே நிலைத்த தன்மையுடையதாய், சூழலுக்குகந்ததாய் எல்லோரலும் உற்பத்தியில் ஈடுபடக்கூடியதாய் மட்டுமே உற்பத்திமுறை இருந்து வந்துள்ளது.
நிலைத்த தன்மையுடைய நம்முடைய பாரம்பரியமுறை ஆங்கிலேயர் காலத்தில் வரிவசூலூக்க வேண்டி மையப்படுத்தப்பட்டதன் விளைவே பஞ்சம், உணவு பற்றாக்குறை, அரிசி இறக்குமதி என்று நாடு சின்னாபின்னப்படுத்தப்பட்டது. நாடு சுதந்திரம் பெற்ற ஆரம்ப வருடங்கள் நமது பாரம்பரியத்தை மீட்டெடுக்கும் விதமான வேலைகள் செய்யப்பட்டன. அதன் விளைவுதான் ஜமீன்தார் ஒழிப்பு சட்டம், நில உச்சவரம்பு சட்டம், குறைந்த பட்ச கூலி சட்டம், சிறு, குறு விவசாயிகள் மேம்பாட்டுக்கான வட்டார வளர்ச்சி திட்டங்கள் போன்றவைகளாகும். ஆனால் காலப்போக்கில் அரசின் கொள்கைகளில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள் குறிப்பாக இந்திரா காந்தி காலத்தில் வெளிநாட்டு கடன் வாங்க தொடங்கிய பின் சுயசார்பு கொள்கைகளில் இருந்து முற்றிலுமாக வெளியேற தொடங்கினோம். 1990களில் முற்றிலும் சுயசார்பை கைவிட்டு சந்தைப்பொருளாதாரத்தை பின்பற்ற துவங்கி 25 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன. இந்த 25வருடங்களில் விவசாயிகள் மத்தியில் சந்தைப்பொருளாதாரம் ஏற்படுத்தியுள்ள தாக்கங்கள் கணக்கில் அடங்கா.
எல்லாவற்றிற்கு முத்தாய்ப்பாய் ஒன்றறை லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட விவசாயிகள் தற்கொலை செய்து கொண்டுள்ளனர் என மத்திய அரசின் குற்ற ஆணையம் (Crime Bureo) தன்னுடைய வருடாந்தர அறிக்கையில் கூறியுள்ளது. மேலும் மூன்றில் இரண்டு பங்கு மக்களின் வாங்கும் திறன் அற்றுப்போய் உள்ளனர். ஆனால் ஆளும் தரப்பினர் நாடு வளருகிறது. 8% வளர்ச்சியை அடைந்துவிட்டோம். இதை இரட்டை இலக்கமாய் மாற்றினால் வல்லரசாகிவிடலாம் என முழங்குகின்றனர். இங்கு எது வளர்ச்சி என்ற கேள்விக்கு விடை தேவைப்படுகிறது. வளர்ச்சி குறிப்பிட்ட சதவிதத்தினரை மட்டும் சார்ந்த்தா அல்லது எல்லோருக்குமான என்ற கேள்விகள் எழும்புகின்றன. இவ்வளர்ச்சியின் இலக்கணம் பொருள் உற்பத்தியை சார்ந்ததா அல்லது சேவைத்துறையை சார்ந்ததா, என்ன மாதிரியான பொருளுற்பத்தி, சேவை என்பது போன்ற கேள்விகளுக்கு விடை காணப்படாத வரை இன்றைய விவசாய பிரச்சனைகள் மற்றும் அரசியல் பிரச்சனைகளுக்கு தீர்வு தேட முடியாது.
இந்த பிரச்சனைகளுக்கான தீர்வை தேட வேன்டிய வரலாற்று தேவையை தமிழகத்தில் நிறைவு செய்யவேண்டிய பணி இங்கு கூடியுள்ள விவசாயிகளுக்கும், சமூக செயல்பாட்டாளர்களுக்கும் உண்டு. அதற்கான ஒரு விவசாய இயக்கமாக இந்த நிலைத்த வாழ்வாதத்திற்கான விவசாயிகள் சங்கம் திகழ வேண்டும். இவ்வமைப்பு விவசாயிகளின் விளைபொருளுக்கான விலைநிர்ணய பிரச்சனைகளுடன் அதற்கான உலக பின்னணியை கேள்விக்குள்ளாக்கு இயக்கமாக உருவெடுக்கவேண்டும்.
இதனை செயல்வடிவம் கொடுக்கும் விதமாக உலகவங்கி கடனின் கீழ் செயல்படுத்தப்படும் நீர்வள நிலவள திட்டத்தை, உலகவங்கியை, மாநில, மத்திய அரசுகளின் தவறான கொள்கைகளை கேள்வி கேட்கும் வகையில் மாநாடுகளை நடத்தி நமது கோரிக்கைகளின் வாயிலாய் அரசுக்கு நெருக்கடி கொடுக்கவேண்டிய தேவை உள்ளது. அதையும் கூட உடனடியாக இந்த ஆண்டே செய்யும் பட்சத்தில் உலகவங்கி திட்டத்தில் மாற்றங்களை செய்யும் வாய்ப்பு உண்டு என்ற வகையில் இதை சரியான தருணம் என்று உணருகிறேன் என்றார்.
இதனை தொடர்ந்து தேனீர் இடைவேளைக்கு பின் குழுவிவாதம் தொடங்கியது. குழு விவாதத்தை கட்சி சார்பற்ற விவசாயிகள் சங்கத்தின் புதுக்கோட்டை மாவட்ட தலைவர் திரு. அப்பாவு பாலாண்டார் வழிநடத்தினார். நீர் மற்றும் உணவு நெருக்கடிக்கான தீர்வுகள், அமைப்பு ரீதியான செயல்பாட்டு நெறிமுறைகள், கூட்டு செயல்பாடு என்ற தலைபுகளின் கீழ் தெற்கு, மத்திய, வட மண்டல என குழுக்களாய் தனித்தனியே பிரிந்து விவாதித்து அறிக்கை சமர்ப்பித்தனர்.
குழு விவாத அறிக்கைகளிலிருந்து நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான விவசாயிகள் சங்க மாநில கலந்தாலோசனை குழு கூட்டத்தின் கீழ்கண்ட தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.
- மக்களின் தண்ணீர்த் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யக்கூடிய தெளிவான நீர்க்கொள்கை தேவை. மக்களிடம் விரிவாக விவாதிக்கப்பட்டு இக்கொள்கை உருவாக்கப்படவேண்டும். உலகவங்கி, பன்னாட்டு கம்பெனிகள் போன்ற வல்லாதிக்க நிறுவனங்களின் ஈடுபாடு, கொள்கை உருவாக்கும் பின்னணியில் இருக்கக்கூடாது.
- ஏரி, குளங்கள், கண்மாய்கள், ஆற்றுப்பாசனம் போன்ற பொதுநீராதாரங்கள் முக்கியத்துவம் பெறவேண்டும். அவை சரியான முறையில் பராமரிக்கப்படவும், பாதுகாக்கப்படவும் தேவையான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்படவேண்டும். மேலும் பொது நீர்நிலைகள் மீதான ஆக்கிரமிப்புகள் தமிழ்நாடு குளங்கள் ஆக்கிரமிப்பு அகற்றல் சட்டப்படி போர்க்கால அடிப்படையில் மேற்கொள்ளப்படவேண்டும்.
- பொது நீராதாரங்களின் மேலாண்மை அந்தந்த ஆயக்கட்டுதாரர் சங்கங்களிடம் ஒப்படைக்கவேண்டும். பொதுப்பணித்துறையின் தேவையற்ற தலையீடு இன்றி இவ்வமைப்புகளை பலப்படுத்தி குடிமராமத்து முறைகளை மறுஉருவாக்கம் செய்ய பொதுப்பணித்துறை பக்கபலமாக இருக்கவேண்டும்.
- நீராதார அமைப்புகளில் உள்ள வேலிக்கருவேல், மற்றும் சமூகக்காடுகள் திட்ட மரவகைகள் அகற்றப்படவேண்டும். இனிமேல் புதிதாக இவ்வகையான மரங்களை நடக்கூடாது.
- ஆறுகளில் அளவுக்கதிகமாக மணல் அள்ளுவதை தடுத்து சட்டப்படி நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டும். ஆறுகளில் கலக்கும் தொழிற்சாலை கழிவுகளை மறுசுழற்சி செய்து விட வேண்டும்.
- பாசான தண்ணீரை வர்த்தகமயமாக்கும் போக்கு உடனே தடுத்து நிறுத்தப்படவேண்டும்.
- வேளாண்மைக்கான நிலங்கள் மற்றும் இயற்கை வளங்களின் மீதான உரிமை விவசாயிகளிடமே இருக்கவேண்டும்.. சிறப்பு பொருளாதார மண்டலங்கள், தொழிற்பூங்காக்கள் மற்றும் பிற பயன்பாடுகளுக்கு நிலங்களை கைமாற்றிவிடுவது உணவு உற்பத்தியை பாதிக்கும் என்ற அடிப்படையில் வேளாண் அல்லாத பிற பயன்பாடுகளுக்கு நிலங்களை கையகப்படுத்துவதை தடுக்க கோருகிறோம்.
- விவசாயம் நீடித்ததாகவும், நிலைத்ததாகவும், சுற்றுச்சூழலுக்கு இசைந்ததாகவும் இருக்கவேண்டும் என்றால் இன்று பன்னாட்டு பகாசுர கம்பெனிகளின் கைகளில் கம்பெனி விவசாயம் அல்லது கார்ப்பரேட் விவசாயம் என்ற பெயரில் விவசாயம் திணிக்கப்படும் போக்கு மாற்றப்பட்டு உள்ளூர் விவசாயிகளுக்கு சாதகமானதாய் மாற்றப்பட தேவையான கொள்கைரீதியான ஆதாரவு வேண்டும்.
- அனைத்து விதமான ரசாயன உரங்கள், பூச்சிக்கொல்லிகள், பூஞ்சாணக்கொல்லிகளையும் தடைசெய்யவேண்டும். விவசாயிகள் அனைவரும் உரம், பூச்சிக்கொல்லி மருந்து கம்பெனிகளின் கையில் சிக்கிவிடாமல் தடுத்து இயற்கை முறையிலான விவசாயத்தில் ஈடுபடுவதை ஊக்கப்படுத்த வேண்டும். இதன்மூலம் மண்வளம், நீர்நிலைகளை பாதுகாக்கப்படும், உற்பத்தி அதிகரிக்கும்.
- அனைத்து விவசாய விளைபொருட்களுக்கும் கொள்முதல் விலையை நிர்ணயித்து ஆண்டு முழுவதும் கொள்முதல் நிலையங்களை திறந்து செயல்படுத்த வேண்டும்.
- விதைகள் மற்றும் செயற்கையாக மரபணுக்களை மாற்றும் தொழில்நுட்ப ஆய்வுகளை உடனே தடைசெய்யவேன்டும். இதன் மூலம் விதைகளின் உரிமை பன்னாட்டு கம்பெனிகளுக்கு மாறுவதை தடைசெய்து பாரம்பரிய விதைகளை பாதுகாக்க கோருகிறோம். மத்திய மாநில அரசுகள் நமது விவசாயத்தில் பன்னாட்டு கம்பெனிகள் நேரடியாகவோ, மறைமுகமாகவோ தலையிடுவதை தடுத்து பாரம்பரிய விவசாயத்தின் பன்முகத்தன்மையை பாதுகாக்க வேண்டும்.
- விதைகள் மீது விவசாயிகள் கொண்டுள்ள பாரம்பரிய உரிமைகள் பன்னாட்டு நிறுவனங்களிடம் அறிவுசார் சொத்துரிமை என்ற பெயரில் களவு போகின்றது அடிப்படையில் நமது விவசாய பல்கலை கழகங்கள் பன்னாட்டு நிறுவனங்களுடன் இணைந்து மரபணு மாற்ற விதை சம்பந்தப்பட்ட ஆராய்ச்சிகளில் ஈடுபடக்கூடாது என வலியுறுத்துகிறோம்.
- விவசாயக் கல்லூரிகள், ஆராய்ச்சி நிலையங்கள் விவசாயிகளுக்கு தேவை. ஆனால் அவற்றின் இன்றைய பன்னாட்டு கம்பெனிகளை சார்ந்திருக்கும், பொதுமக்களுக்கும், விவசாயிகளுக்கும் சம்பந்தமில்லாத கம்பெனிகளுக்கு சாதகமான ஆய்வுகளில் ஈடுபடும் போக்கு தடுத்து நிறுத்தப்படவேண்டும். விவசாயிகளோடு இணைந்து கற்றுக்கொள்ளவும் ஆய்வு செய்யவும் அதைப்பகிர்ந்து கொள்ளவும் ஏற்ற மனப்பான்மை விவசாய கல்லூரிகளுக்கும், ஆய்வு நிறுவனங்களுக்கும் வரவேண்டும். இல்லையெனில் இன்றைய விவசாயிகள் விரோத விவசாய கல்லூரிகள், ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் வேண்டவே வேண்டாம்.
- வெளிநாட்டு கடன்கள் வாங்குவது போன்ற மிகமுக்கிய கொள்கை முடிவுகள் எடுக்கும்போது அது சம்பந்தமாக நாடாளுமன்றம், சட்டமன்றம் மற்றும் உள்ளூர் பஞ்சாயத்து அமைப்புகளின் கிராம சபைகளில் விவாதிக்கப்பட வேண்டும்
- நாட்டின் ஒரு சிறிய சதவித மக்களின் நலன்களுக்காக பெருவாரியான மக்களின் நலன்களை புறக்கணிக்கும் உலகமயமாக்கல் கொள்கைகளில் இருந்து விடுபட்டு நமது தேசப்பிதா மகாத்மா காந்தி அவர்களால் வலியுறுத்தப்பட்ட சுயசார்பு, கிராம தன்னிறைவு கொள்கைகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் பொருளாதார கொள்கைகளை செயல்படுத்த முன்வர வேண்டும்.
குழு விவாதத்திற்கு பின், தொடர்செயல்பாடுகளை வழிநடத்துவதற்கென்று நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான விவசாயிகள் சங்கத்தின் மாநில செயற்குழு உருவாக்கப்பட்டது. மாநில செயற்குழுவிற்கு மண்டலத்திற்கு மூவர் வீதம் (2 விவசாய தலைவர்கள் + 1 சமூக செயல்பாட்டாளர்) 9பேர் தேர்வு செய்யப்பட்டனர். செல்லத்துரை, ராமநாதபுரம் பாலசுப்பிரமணியம், காவேரி, அப்பாவு பாலான்டார், ஆணைக்கவுண்டர், சிவப்பிரகாஷம், ஜெயச்சந்திரன், ஜெகதீஷன், கோவிந்தராஜ் ஆகியோர் மாநில செயற்குழு உறுப்பினர்களாவர். இவர்களை தவிர தேவையின் அடிப்படையில் நியமன உறுப்பினர்களை தேர்வு செய்வது என தீர்மானிக்கப்பட்டது. அடுத்த கட்டமாக இம்மாநில செயற்குழு கூடி மாநில கலந்தாலோசனை கூட்டத்தில் எடுக்கப்பட்ட தீர்மானங்களை செயல்வடிவம் கொடுப்பது, சங்கத்தை பலப்படுத்தும் பணிகளில் ஈடுபடும் என தீர்மானிக்கப்பட்டது.
இறுதியாக வட மண்டல ஒருங்கிணைப்பாளர் முருகேசன் நன்றியுறைக்கு பின் கூட்டம் 3 மணிக்கு நிறைவு பெற்றது.
ஆக்கம்:
மாரிராஜன்.தி, மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர்,
நிலைத்தவாழ்வாதாரத்திற்கான கூட்டுசெயல்பாடு
இடம்:டீநோபிளி பாஸ்டோரல் சென்டர், கே.புதூர், மதுரை
கலந்தாய்விற்கான பின்னணி:
நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான கூட்டுசெயல்பாடு (Joint Action for Sustainable Livelihood – JASuL) – ஜாசூல் அமைப்பு கடந்த இரண்டாண்டு காலமாக நாமது கிராமப்புற வாழ்வாதாரங்களான நிலம், நீர், விவசாயம், கால்நடை, காடு வளர்ப்பு போன்ற கிராமப்புறமக்களின் அடிப்படை கட்டுமானங்களை பாதுகாப்பது, நிலைத்த தன்மையுடன் பயன்படுத்துவதன் அவசியம் குறித்தும், தமிழ்நாடு நீர்வள நிலவளத்திட்டம் (IAMWARM) என்ற பெயரில் பாசன நீரை தனியார் மயமாக்கும் உலகவங்கியின் முன்முயற்சிகள் குறித்தும், வெளியிடு பொருட்கள் குறைவான அல்லது செலவு குறைச்சலான விவசாயம் குறித்தும், காலநிலை மாற்றத்தினால் விவசாயிகளுக்கு ஏற்படும் பாதிப்புகள் குறித்தும் தமிழகத்தின் பலபகுதிகளில் உள்ள சிறு, குறு, நடுத்தர விவசாயிகள் மத்தியில் பயிற்சிகள், கருத்தரங்கள், விவசாயிகளுடனான நேரடி சந்திப்புகள் வாயிலாக விவசாயிகள் மத்தியில் பிரச்சாரபணிகளை முன்னெடுத்து வருகிறது.
அத்துடன் இன்றைய உலகமயம், தாரளமயம், தனியார்மயச்சூழலில் விவசாய அமைப்புகளின் பங்கு, போட்டி நிறைந்த, சந்தைக்கான உற்பத்தி என்ற மத்திய, மாநில அரசுகளின் பன்னாட்டு, இன்னாட்டு ஏகபோக கம்பெனிகளுக்கு சாதகமான கொள்கைகள் குறித்தான சிந்தனையை விவசாயிகள் மத்தியில் கொண்டு சென்றுள்ளது. அதிலும் குறிப்பாக உலகவங்கியின் பாசன தண்ணீரை தனியார்மயமாக்கும் முயற்சியினை அம்பலப்படுத்தும் விதமான ஆய்வுகளில் ஈடுபட்டுள்ளது.
31துணைவடிநிலப்பகுதிகளை உள்ளடக்கிய தெற்கு மண்டல விவசாயிகள் - சமூக செயல்பாட்டளர்களுக்கான தமிழ்நாடு நீர்நிலவள திட்டம் (IAMWARM) குறித்த கலந்தாய்வு கூட்டம் 2008 மே மாதம் 16, 17 தேதிகளில் மதுரை பீல் பண்ணை, சாக்கிளிபட்டியில் நடைபெற்றது. இக்கூட்டத்தில் உலகமய கண்ணோட்டத்தில் விவசாயிகளின் பிரச்சனை அணுக கூடிய, கிராமப்புற வாழ்வாதாரங்களை மீட்டெடுக்கும் ஆக்கபூர்வமான பணியில் ஈடுபடக்கூடிய ஓர் விவசாய அமைப்பினை உருவாக்கவேண்டியதன் தேவை பற்றி விவாதிக்கப்பட்டது. அதன் முடிவில் நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான விவசாயிகள் சங்கம் ( Sustainable Livelihood Faramers Association - SLFA ) என்ற அமைப்பை ஏற்படுத்து என்ற கோரிக்கை தென்மாவட்ட விவசாயிகளால் முன்மொழியப்பட்டு பின்னர் வடக்கு மண்டல விவசாயிகளுக்கான விழுப்புரம், திருப்பத்தூர் கூட்டம், மத்திய மண்டல விவசாயிகளுக்கான பெரம்பலூர் கூட்டங்களில் எல்லோராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
அந்தந்த மண்டலங்களில் இருந்து தேர்வு செய்யப்பட்ட பிரதிநிதிகளை உள்ளடக்கிய மாநில அளவிலான முதல் SLFA அட்காக் கமிட்டி கூட்டம் 2009 மார்ச் 26ம் தேதி ஜாசூல் மாநில அலுவலகத்தில் நடைபெற்றது. இக்கூட்டத்தில் SLFA அமைப்பை மாநில அளவில் உருவாக்குவது என இறுதியாக முடிவெடுக்கப்பட்டது. இச்சங்கம் மாநில அளவில் விவசாய விளைபொருட்களின் விலை நிர்ணய கோரிக்கையையும் உள்ளடக்கிய, விவசாய பிரச்சனைகளைகளின் உலகப்பின்னணியை உள்ளூர் கண்ணோட்டத்துடன் அணுக கூடிய ஒரு மாறுபட்ட விவசாயிகளின் அமைப்பாக செயல்படவேண்டும் என எல்லோராலும் இக்கூட்டங்களில் வலியுறுத்தப்பட்டது.
இதனை தொடர்ந்து கிராம அளவில், துணைவடிநிலப்பகுதி அளவில், மாவட்ட அளவில் என பல்வேறு விவசாயிகள் கூட்டங்கள் நடத்தப்பட்டன. இதன்மூலம் தமிழகத்தில் தமிழ்நாடு நீர்வள நிலவளத்திட்டம் செயல்படுத்தப்படுகின்ற 19 மாவட்டங்களில் உள்ள விவசாய செயல்பாட்டாளர்கள் மத்தியில் தொடர் செயல்பாட்டிற்கான ஒத்த சிந்தனையாளர்கள் அடையாளம் காணப்பட்டனர். அடையாளம் காணப்பட்டவர்கள் மத்தியில் செயல்பாட்டு ரீதியான உறவுகளை ஜாசூல் அமைப்பு கடந்த ஒருவருட காலமாக பேணி வந்துள்ளது.
இவ்வுறவுகளையும், ஒத்த சிந்தனைகளையும் அமைப்புரீதியாக கொண்டுவரும் முகமாக மாநில அளவிலான விவசாயிகள் கலந்தாலோசனை கூட்டம் கடந்த பிப்ரவரி 11, 12 தேதிகளில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. இக்கூட்டத்திற்கு ஏற்கெனவே மாவட்ட அளவில் தற்காலிகமாக தேர்வு செய்யப்பட்ட விவசாய தலைவர்களில் இருந்து இருவர் வீதம் அழைக்கப்பட்டனர். அவர்களுடன் சேர்த்து தமிழ்நாடு நீர்வள நிலவளத்திட்டம் நடைபெறாத மாவட்டங்களில் இருந்து மாவட்டத்திற்கு ஒரு விவசாயியும் அழைக்கப்பட்டார். இவர்களுடன் இணைந்து பணிசெய்யும் ஒரு சமூக செயல்பாட்டளரும் என மொத்தம் 105 பேர் அழைக்கப்பட்டனர். 105பேரில் 70 பேர் கலந்து கொண்ட இரண்டு நாள் கூட்டம் மேற்சொன்ன தேதிகளில் நடைபெற்றது. அக்கூட்டத்தின் விபரம் பின்வருமாறு.
முதல் நாள் அமர்வு (11/02/2010):
தென் மண்டல ஒருங்கிணைப்பாளர் திருமதி. சாந்தி அவர்களின் வரவேற்புறைக்கு பின் கலந்தாய்வு கூட்டம் சரியாக 10.30 மணிக்கு துவங்கியது. அதனை தொடர்ந்து கலந்தாய்விற்கான பின்னணி குறித்து மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர் மாரிராஜன் விளக்கினார்.
அதன்பின்னர் இந்தியா விவாசாய நெருக்கடி என்ற தலைப்பில் கருத்துரை நடைபெற்றது. மாநில அமைப்பாளர் ஒய். டேவிட் இக்கருத்துரைக்கு தலைமை தாங்கினார். விவசாய நெருக்கடி குறித்து திருச்சி மண்டல அமைப்பாளர் திரு.சிவப்பிரகாசமும், விதை மற்றும் உணவு நெருக்கடி குறித்து நிலைத்த விவசாய செயல்பாட்டாளர் திருச்சி ராஜாராம் உரையாற்றினார். அவரை தொடர்ந்து நிலம் அன்னியமாதல் என்ற தலைப்பில் திரு. சி.ப. வேணு, சேலம் மண்டல அமைப்பாளரும், கம்பெனி விவசாயம் என்ற தலைப்பில் வழக்கறிஞர் தனராஜ் ஆகியோர் உரையாற்றினர். அதனை தொடர்ந்து பங்கேற்பாளர்களின் கேள்விகளுக்கு கருத்துரையாளர்கள் விளக்கமளித்தனர். டாக்டர். மாரிமுத்து, சென்டெக்ட் கிருஷி விக்கியான் கேந்திரா அவர்களின் நிறைவுறைக்கு பின் முதல் அமர்வு நிறைவு பெற்றது.
மதிய உணவுக்கு பிந்தைய நீர் நெருக்கடி என்ற இரண்டாம் அமர்விற்கு இயற்கை விவசாயி மற்றும் முன்னாள் பஞ்சாயத்து தலைவருமான திரு. ஜெயச்சந்திரன் தலைமை தாங்கினார். முதலில் தமிழகத்தின் நீர்வள ஆதாரங்கள் என்ற தலைப்பில் நாமக்கல் மாவட்ட அமைப்பாளர் திரு. ராஜீ உரையாற்றினார். அவரை தொடர்ந்து பாரம்பரிய நீர் மேலாண்மை என்ற தலைப்பில் மத்திய மண்டல ஒருங்கிணைப்பாளர் திரு. நாதன் உரையாற்றினார். அடுத்ததாக பருவநிலை மாற்றமும் அதனால் ஏற்பட்டுள்ள நீர், விவசாய நெருக்கடிகளும் என்ற தலைப்பில் தாளாண்மை உழவர் இயக்கத்தின் அமைப்பாளரும், குடுமக்கள் உலக அரங்கு - தமிழ்நாடு அமைப்பினை சேர்ந்த திரு. பாமயன் என்ற பாலசுப்பிரமணி அவர்கள் உரையாற்றினார். இறுதியாக நீர்வள மேம்பாட்டிற்கான பெருந்திட்டங்களும் அதன் முரண்பாடுகளும் என்ற தலைப்பில் மானாமதுரை ஒன்றிய கவுன்ஸ்லர் மற்றும் பொறியாளருமான திரு. பாலசுப்பிரமணி மற்றும் மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர் மாரிராஜனும் இணைந்து உரையாற்றினர்.
ஒரு மணி நேர இடைவேளைக்கு பின்பு விவசாயிகளின் கருத்துப்பகிர்விற்கான அமர்வு திரு. எம். எஸ், ஜெயராஜ், ராமநாதபுரம் மண்டல அமைப்பாளரின் தலைமையில் கூடியது. இவ்வமர்வில் விவசாயிகள் தங்களுடைய விவசாய அனுபவங்கள், குடும்ப பின்னணி, இன்றைய கருத்துரை நிகழ்வுகள் குறித்து தங்களுடைய எண்ணங்களை பகிர்ந்து கொண்டனர். அதனை தொடர்ந்து இரவு உணவுக்கு பின் காலநிலை மாற்றத்தினால் ஏற்படும் பேராழிகள் குறித்தான ருத்திரம் 2015 என்ற திரைப்படம் திரையிடப்பட்டது.
இரண்டாம் நாள் அமர்வு (12/02/2010):
பங்கேற்பாளர்களின் வேண்டுகோளுக்கினங்க, பாசன விவசாயிகள் சங்கம், அமைப்பு, செயல்படும் முறைகள் குறித்து அடவிநயனார் அணைக்கட்டு நீர் பகிர்மான குழு உறுப்பினர் மற்றும் கொடிக்குறிச்சி பஞ்சாயத்து தலைவரும் பொறியாளருமான திரு. செல்லத்துரை அவர்கள் விளக்கமளித்தார். பங்கேற்பாளர்களின் நேரடி கேள்விகளுக்கு பொறியாளர் பாலசுப்பிரமணியத்துடன் இணைந்து உதாரணங்களுடன் விளக்கினார். இவ்வமர்வினை மாநில ஒருங்கினைப்பாளர் மாரிராஜன் ஒருங்கிணைத்தார்.
இதனை தொடர்ந்து நிகழ்ச்சி நிரல்படி அமர்வுகள் துவங்கின. முதலாவதாக ஏன் இந்த SLFA விவசாய சங்க முயற்சி என்ற தலைப்பிலான அமர்விற்கு சென்னை மண்டல அமைப்பாளர் திரு. ஜான்சன் தலைமை தாங்கினார். மாநில அமைப்பாளர் ஒய். டேவிட் அவர்கள் சிறப்புரையாற்றினார். அவரது சிறப்புரையில், நமது விவசாய வரலாற்றை உற்றுநோக்கினால் விவசாயம் என்றுமே விவசாயிகளின் கையிலேயே இருந்தது என்ற வரலாற்று உண்மை புரியும் என்றார். விவசாயம் சம்பந்தப்பட்ட முடிவுகள், குறிப்பாக விதைகள், இடுபொருட்கள் சம்பந்தமான முடிவுகள் விவசாயிகளாலேயே எடுக்கப்பட்டது. மன்னர்கள் குளங்களை வெட்டி விவசாயிகளுக்கும், விவசாயத்திற்கும் ஒத்தாசை புரிந்துள்ளனர். நீர்பகிர்மானங்கள் குடிமராமத்து என்ற முறையில் உள்ளூர் அமைப்புகளால் நிர்வகிக்கப்பட்டது. எக்காலத்திலும் நீர் மற்றும் விவசாயம் சம்பந்தப்பட்ட விசயங்கள் மையப்படுத்தப்பட்டதில்லை. அவை பரவலாக்கப்பட்டே இருந்துள்ளன. அதனால் தான் நம்மால் இன்று வறட்சி மாவட்டங்கள் என அழைக்கப்படும் மாவட்டங்களில் கூட எக்டேருக்கு 16 டன் வரை மகசூல் எடுக்கப்பட்டுள்ளது. இச்சாதனையை இன்றைய பல்கலை கழகங்கள், பசுமை புரட்சிகள், இரண்டாம் பசுமை புரட்சிகளால் எட்டிக்கூட பார்க்க முடியாது. நிலம், விவசாயத்தின் மீதான இந்த வன்முறையான புரட்சிகள் ஏற்படுத்திய விளைவு நம்முடைய நிலங்களின் வளமிளப்பு மற்றும் மலட்டுதன்மைதான். நமது பாரம்பரியம் என்றுமே நிலைத்த தன்மையுடையதாய், சூழலுக்குகந்ததாய் எல்லோரலும் உற்பத்தியில் ஈடுபடக்கூடியதாய் மட்டுமே உற்பத்திமுறை இருந்து வந்துள்ளது.
நிலைத்த தன்மையுடைய நம்முடைய பாரம்பரியமுறை ஆங்கிலேயர் காலத்தில் வரிவசூலூக்க வேண்டி மையப்படுத்தப்பட்டதன் விளைவே பஞ்சம், உணவு பற்றாக்குறை, அரிசி இறக்குமதி என்று நாடு சின்னாபின்னப்படுத்தப்பட்டது. நாடு சுதந்திரம் பெற்ற ஆரம்ப வருடங்கள் நமது பாரம்பரியத்தை மீட்டெடுக்கும் விதமான வேலைகள் செய்யப்பட்டன. அதன் விளைவுதான் ஜமீன்தார் ஒழிப்பு சட்டம், நில உச்சவரம்பு சட்டம், குறைந்த பட்ச கூலி சட்டம், சிறு, குறு விவசாயிகள் மேம்பாட்டுக்கான வட்டார வளர்ச்சி திட்டங்கள் போன்றவைகளாகும். ஆனால் காலப்போக்கில் அரசின் கொள்கைகளில் ஏற்பட்ட மாற்றங்கள் குறிப்பாக இந்திரா காந்தி காலத்தில் வெளிநாட்டு கடன் வாங்க தொடங்கிய பின் சுயசார்பு கொள்கைகளில் இருந்து முற்றிலுமாக வெளியேற தொடங்கினோம். 1990களில் முற்றிலும் சுயசார்பை கைவிட்டு சந்தைப்பொருளாதாரத்தை பின்பற்ற துவங்கி 25 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன. இந்த 25வருடங்களில் விவசாயிகள் மத்தியில் சந்தைப்பொருளாதாரம் ஏற்படுத்தியுள்ள தாக்கங்கள் கணக்கில் அடங்கா.
எல்லாவற்றிற்கு முத்தாய்ப்பாய் ஒன்றறை லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட விவசாயிகள் தற்கொலை செய்து கொண்டுள்ளனர் என மத்திய அரசின் குற்ற ஆணையம் (Crime Bureo) தன்னுடைய வருடாந்தர அறிக்கையில் கூறியுள்ளது. மேலும் மூன்றில் இரண்டு பங்கு மக்களின் வாங்கும் திறன் அற்றுப்போய் உள்ளனர். ஆனால் ஆளும் தரப்பினர் நாடு வளருகிறது. 8% வளர்ச்சியை அடைந்துவிட்டோம். இதை இரட்டை இலக்கமாய் மாற்றினால் வல்லரசாகிவிடலாம் என முழங்குகின்றனர். இங்கு எது வளர்ச்சி என்ற கேள்விக்கு விடை தேவைப்படுகிறது. வளர்ச்சி குறிப்பிட்ட சதவிதத்தினரை மட்டும் சார்ந்த்தா அல்லது எல்லோருக்குமான என்ற கேள்விகள் எழும்புகின்றன. இவ்வளர்ச்சியின் இலக்கணம் பொருள் உற்பத்தியை சார்ந்ததா அல்லது சேவைத்துறையை சார்ந்ததா, என்ன மாதிரியான பொருளுற்பத்தி, சேவை என்பது போன்ற கேள்விகளுக்கு விடை காணப்படாத வரை இன்றைய விவசாய பிரச்சனைகள் மற்றும் அரசியல் பிரச்சனைகளுக்கு தீர்வு தேட முடியாது.
இந்த பிரச்சனைகளுக்கான தீர்வை தேட வேன்டிய வரலாற்று தேவையை தமிழகத்தில் நிறைவு செய்யவேண்டிய பணி இங்கு கூடியுள்ள விவசாயிகளுக்கும், சமூக செயல்பாட்டாளர்களுக்கும் உண்டு. அதற்கான ஒரு விவசாய இயக்கமாக இந்த நிலைத்த வாழ்வாதத்திற்கான விவசாயிகள் சங்கம் திகழ வேண்டும். இவ்வமைப்பு விவசாயிகளின் விளைபொருளுக்கான விலைநிர்ணய பிரச்சனைகளுடன் அதற்கான உலக பின்னணியை கேள்விக்குள்ளாக்கு இயக்கமாக உருவெடுக்கவேண்டும்.
இதனை செயல்வடிவம் கொடுக்கும் விதமாக உலகவங்கி கடனின் கீழ் செயல்படுத்தப்படும் நீர்வள நிலவள திட்டத்தை, உலகவங்கியை, மாநில, மத்திய அரசுகளின் தவறான கொள்கைகளை கேள்வி கேட்கும் வகையில் மாநாடுகளை நடத்தி நமது கோரிக்கைகளின் வாயிலாய் அரசுக்கு நெருக்கடி கொடுக்கவேண்டிய தேவை உள்ளது. அதையும் கூட உடனடியாக இந்த ஆண்டே செய்யும் பட்சத்தில் உலகவங்கி திட்டத்தில் மாற்றங்களை செய்யும் வாய்ப்பு உண்டு என்ற வகையில் இதை சரியான தருணம் என்று உணருகிறேன் என்றார்.
இதனை தொடர்ந்து தேனீர் இடைவேளைக்கு பின் குழுவிவாதம் தொடங்கியது. குழு விவாதத்தை கட்சி சார்பற்ற விவசாயிகள் சங்கத்தின் புதுக்கோட்டை மாவட்ட தலைவர் திரு. அப்பாவு பாலாண்டார் வழிநடத்தினார். நீர் மற்றும் உணவு நெருக்கடிக்கான தீர்வுகள், அமைப்பு ரீதியான செயல்பாட்டு நெறிமுறைகள், கூட்டு செயல்பாடு என்ற தலைபுகளின் கீழ் தெற்கு, மத்திய, வட மண்டல என குழுக்களாய் தனித்தனியே பிரிந்து விவாதித்து அறிக்கை சமர்ப்பித்தனர்.
குழு விவாத அறிக்கைகளிலிருந்து நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான விவசாயிகள் சங்க மாநில கலந்தாலோசனை குழு கூட்டத்தின் கீழ்கண்ட தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.
- மக்களின் தண்ணீர்த் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யக்கூடிய தெளிவான நீர்க்கொள்கை தேவை. மக்களிடம் விரிவாக விவாதிக்கப்பட்டு இக்கொள்கை உருவாக்கப்படவேண்டும். உலகவங்கி, பன்னாட்டு கம்பெனிகள் போன்ற வல்லாதிக்க நிறுவனங்களின் ஈடுபாடு, கொள்கை உருவாக்கும் பின்னணியில் இருக்கக்கூடாது.
- ஏரி, குளங்கள், கண்மாய்கள், ஆற்றுப்பாசனம் போன்ற பொதுநீராதாரங்கள் முக்கியத்துவம் பெறவேண்டும். அவை சரியான முறையில் பராமரிக்கப்படவும், பாதுகாக்கப்படவும் தேவையான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்படவேண்டும். மேலும் பொது நீர்நிலைகள் மீதான ஆக்கிரமிப்புகள் தமிழ்நாடு குளங்கள் ஆக்கிரமிப்பு அகற்றல் சட்டப்படி போர்க்கால அடிப்படையில் மேற்கொள்ளப்படவேண்டும்.
- பொது நீராதாரங்களின் மேலாண்மை அந்தந்த ஆயக்கட்டுதாரர் சங்கங்களிடம் ஒப்படைக்கவேண்டும். பொதுப்பணித்துறையின் தேவையற்ற தலையீடு இன்றி இவ்வமைப்புகளை பலப்படுத்தி குடிமராமத்து முறைகளை மறுஉருவாக்கம் செய்ய பொதுப்பணித்துறை பக்கபலமாக இருக்கவேண்டும்.
- நீராதார அமைப்புகளில் உள்ள வேலிக்கருவேல், மற்றும் சமூகக்காடுகள் திட்ட மரவகைகள் அகற்றப்படவேண்டும். இனிமேல் புதிதாக இவ்வகையான மரங்களை நடக்கூடாது.
- ஆறுகளில் அளவுக்கதிகமாக மணல் அள்ளுவதை தடுத்து சட்டப்படி நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டும். ஆறுகளில் கலக்கும் தொழிற்சாலை கழிவுகளை மறுசுழற்சி செய்து விட வேண்டும்.
- பாசான தண்ணீரை வர்த்தகமயமாக்கும் போக்கு உடனே தடுத்து நிறுத்தப்படவேண்டும்.
- வேளாண்மைக்கான நிலங்கள் மற்றும் இயற்கை வளங்களின் மீதான உரிமை விவசாயிகளிடமே இருக்கவேண்டும்.. சிறப்பு பொருளாதார மண்டலங்கள், தொழிற்பூங்காக்கள் மற்றும் பிற பயன்பாடுகளுக்கு நிலங்களை கைமாற்றிவிடுவது உணவு உற்பத்தியை பாதிக்கும் என்ற அடிப்படையில் வேளாண் அல்லாத பிற பயன்பாடுகளுக்கு நிலங்களை கையகப்படுத்துவதை தடுக்க கோருகிறோம்.
- விவசாயம் நீடித்ததாகவும், நிலைத்ததாகவும், சுற்றுச்சூழலுக்கு இசைந்ததாகவும் இருக்கவேண்டும் என்றால் இன்று பன்னாட்டு பகாசுர கம்பெனிகளின் கைகளில் கம்பெனி விவசாயம் அல்லது கார்ப்பரேட் விவசாயம் என்ற பெயரில் விவசாயம் திணிக்கப்படும் போக்கு மாற்றப்பட்டு உள்ளூர் விவசாயிகளுக்கு சாதகமானதாய் மாற்றப்பட தேவையான கொள்கைரீதியான ஆதாரவு வேண்டும்.
- அனைத்து விதமான ரசாயன உரங்கள், பூச்சிக்கொல்லிகள், பூஞ்சாணக்கொல்லிகளையும் தடைசெய்யவேண்டும். விவசாயிகள் அனைவரும் உரம், பூச்சிக்கொல்லி மருந்து கம்பெனிகளின் கையில் சிக்கிவிடாமல் தடுத்து இயற்கை முறையிலான விவசாயத்தில் ஈடுபடுவதை ஊக்கப்படுத்த வேண்டும். இதன்மூலம் மண்வளம், நீர்நிலைகளை பாதுகாக்கப்படும், உற்பத்தி அதிகரிக்கும்.
- அனைத்து விவசாய விளைபொருட்களுக்கும் கொள்முதல் விலையை நிர்ணயித்து ஆண்டு முழுவதும் கொள்முதல் நிலையங்களை திறந்து செயல்படுத்த வேண்டும்.
- விதைகள் மற்றும் செயற்கையாக மரபணுக்களை மாற்றும் தொழில்நுட்ப ஆய்வுகளை உடனே தடைசெய்யவேன்டும். இதன் மூலம் விதைகளின் உரிமை பன்னாட்டு கம்பெனிகளுக்கு மாறுவதை தடைசெய்து பாரம்பரிய விதைகளை பாதுகாக்க கோருகிறோம். மத்திய மாநில அரசுகள் நமது விவசாயத்தில் பன்னாட்டு கம்பெனிகள் நேரடியாகவோ, மறைமுகமாகவோ தலையிடுவதை தடுத்து பாரம்பரிய விவசாயத்தின் பன்முகத்தன்மையை பாதுகாக்க வேண்டும்.
- விதைகள் மீது விவசாயிகள் கொண்டுள்ள பாரம்பரிய உரிமைகள் பன்னாட்டு நிறுவனங்களிடம் அறிவுசார் சொத்துரிமை என்ற பெயரில் களவு போகின்றது அடிப்படையில் நமது விவசாய பல்கலை கழகங்கள் பன்னாட்டு நிறுவனங்களுடன் இணைந்து மரபணு மாற்ற விதை சம்பந்தப்பட்ட ஆராய்ச்சிகளில் ஈடுபடக்கூடாது என வலியுறுத்துகிறோம்.
- விவசாயக் கல்லூரிகள், ஆராய்ச்சி நிலையங்கள் விவசாயிகளுக்கு தேவை. ஆனால் அவற்றின் இன்றைய பன்னாட்டு கம்பெனிகளை சார்ந்திருக்கும், பொதுமக்களுக்கும், விவசாயிகளுக்கும் சம்பந்தமில்லாத கம்பெனிகளுக்கு சாதகமான ஆய்வுகளில் ஈடுபடும் போக்கு தடுத்து நிறுத்தப்படவேண்டும். விவசாயிகளோடு இணைந்து கற்றுக்கொள்ளவும் ஆய்வு செய்யவும் அதைப்பகிர்ந்து கொள்ளவும் ஏற்ற மனப்பான்மை விவசாய கல்லூரிகளுக்கும், ஆய்வு நிறுவனங்களுக்கும் வரவேண்டும். இல்லையெனில் இன்றைய விவசாயிகள் விரோத விவசாய கல்லூரிகள், ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் வேண்டவே வேண்டாம்.
- வெளிநாட்டு கடன்கள் வாங்குவது போன்ற மிகமுக்கிய கொள்கை முடிவுகள் எடுக்கும்போது அது சம்பந்தமாக நாடாளுமன்றம், சட்டமன்றம் மற்றும் உள்ளூர் பஞ்சாயத்து அமைப்புகளின் கிராம சபைகளில் விவாதிக்கப்பட வேண்டும்
- நாட்டின் ஒரு சிறிய சதவித மக்களின் நலன்களுக்காக பெருவாரியான மக்களின் நலன்களை புறக்கணிக்கும் உலகமயமாக்கல் கொள்கைகளில் இருந்து விடுபட்டு நமது தேசப்பிதா மகாத்மா காந்தி அவர்களால் வலியுறுத்தப்பட்ட சுயசார்பு, கிராம தன்னிறைவு கொள்கைகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் பொருளாதார கொள்கைகளை செயல்படுத்த முன்வர வேண்டும்.
குழு விவாதத்திற்கு பின், தொடர்செயல்பாடுகளை வழிநடத்துவதற்கென்று நிலைத்த வாழ்வாதாரத்திற்கான விவசாயிகள் சங்கத்தின் மாநில செயற்குழு உருவாக்கப்பட்டது. மாநில செயற்குழுவிற்கு மண்டலத்திற்கு மூவர் வீதம் (2 விவசாய தலைவர்கள் + 1 சமூக செயல்பாட்டாளர்) 9பேர் தேர்வு செய்யப்பட்டனர். செல்லத்துரை, ராமநாதபுரம் பாலசுப்பிரமணியம், காவேரி, அப்பாவு பாலான்டார், ஆணைக்கவுண்டர், சிவப்பிரகாஷம், ஜெயச்சந்திரன், ஜெகதீஷன், கோவிந்தராஜ் ஆகியோர் மாநில செயற்குழு உறுப்பினர்களாவர். இவர்களை தவிர தேவையின் அடிப்படையில் நியமன உறுப்பினர்களை தேர்வு செய்வது என தீர்மானிக்கப்பட்டது. அடுத்த கட்டமாக இம்மாநில செயற்குழு கூடி மாநில கலந்தாலோசனை கூட்டத்தில் எடுக்கப்பட்ட தீர்மானங்களை செயல்வடிவம் கொடுப்பது, சங்கத்தை பலப்படுத்தும் பணிகளில் ஈடுபடும் என தீர்மானிக்கப்பட்டது.
இறுதியாக வட மண்டல ஒருங்கிணைப்பாளர் முருகேசன் நன்றியுறைக்கு பின் கூட்டம் 3 மணிக்கு நிறைவு பெற்றது.
ஆக்கம்:
மாரிராஜன்.தி, மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர்,
நிலைத்தவாழ்வாதாரத்திற்கான கூட்டுசெயல்பாடு
Ban GM Seeds; Save Indian Agriculture Plea from Sustainable Livelihood Farmers’ Association – TamilNadu
The Sustainable Livelihood Farmers’ Association (SLFA) of TamilNadu has made a plea to the State and the Central government of India that genetically Modified BT Brinjal should not be allowed inside our country since it is a threat to our farmers’ self-reliance and sovereignty. The health of the consumers of BT Brinjal is also at stake.
The State executive committee of SLFA met on 2nd February 2010 in Madurai under the Convenership of Y.David and the following resolutions were passed:
The Central Government has not yet published any of the scientific research findings of the GM Crops. The State has every responsibility to be transparent and share the pros and cons of the GM Crops to the public and especially farmers of our country but the State acts in favour of Monsanto and Mahyco companies.
Countries like Thailand, Australia, Hungary, Venezuela, France, Russia and New Zealand have banned the GM crops in their lands. In India, the states like Chattisgarh, Kerala, Madhya Pradesh, Bihar, Karnataka and Orissa have registered their dissent over the GM Crops.
If we depend on GM seeds for our cultivation, the farmers have to lose their control over seeds and depend on Multinational companies for seeds. We have the experience of farmers in Maharashtra and Andhra Pradesh, who committed suicides in thousands because of BT cotton.
The farmers who cultivate GM crops are advised to cultivate other crops with 50-60m distance but we have to keep in mind that majority of Indian farmers are small and marginal farmers who cannot afford to leave even a piece of their land uncultivated.
When BT Brinjal is cultivated, the pollen in them will get into other varieties of crops cultivated near through the bees and butterflies. The entire agriculture pattern will be affected and GM crops are bane to our farmers.
The International Assessment of Agricultural Science, Technology and Development- IAASTD of United Nations has made a caution note that issues of poverty, hunger, global warming and loss of biodiversity cannot be tackled with GM Crops.
GM Crops will not fulfil the entire need of our country; will not provide safe and healthy food; the soil fertility, which is already depleted because of Green revolution, will be destroyed; and the livelihood of the farmers and environment will not be protected.
With the above understanding of GM Crops, SLFA has resolved to demand a total ban on GM Crops by the State.
Following demands are made to the State by the small and marginal farmers, Agricultural workers and civil society members organised as SLFA in TamilNadu:
- Sale of BT Brinjal seeds in India should be totally banned since we do not have enough researches on the safety of the biodiversity and the hidden agenda in trying with brinjal, a commonly grown vegetable is to try with all other crops in near future, which is a major threat to our food security and sovereignty.
- India had around 12000 varieties of paddy earlier and after Green revolution, it has been reduced to 50 varieties. Similarly around 2000 varieties of brinjal available now may diminish largely which is a great loss to our biodiversity. Hence, BT brinjal has to be banned immediately.
- The State, the Agricultural research Institutes and the Agricultural Universities are responsible to disclose the research findings to the farmers and the public. They are bound to clarify the doubts raised. SLFA demands the concerned Institutes and the scientists should give detailed explanation to the farmers and the public regarding GM crops.
- When genetical modifications happened naturally, it was perceived as science but now in the hands of multinational companies, it has become the international politics. The self reliance and the sovereignty of the country is at stake in the hands of multinationals and SLFA demands that GM Crops research should not be carried forward in collaboration with multinational seed companies.
- As per Indian Constitution, the agriculture comes under the purview of the states and every state government has the right to decide on its cropping pattern. Against the Constitution of India, Genetic Engineering Approval Committee (GEAC) is established and dictates the states of India. SLFA demands the abolition of this committee immediately to ensure the Constitutional rights of the states.
- The public hearing regarding the GM crops should be taken to the grassroot level where the farmers can participate. The Gram Sabha resolutions at Panchayat level should be taken into account to make a decision.
- The testing of GM Crops in the farmers’ fields in Indian land should be immediately stopped and the institutes and companies involved in such testing should be legally sued.
- Indo-American Knowledge Partnership Agreement signed by India with US will submit Indian Agriculture sovereignty to the hands of WAL-MART, MONSANTO, RELIANCE, the multinational companies. This agreement will extend from agriculture to fishing, livestock etc that will seriously affect Indian sovereignty. Therefore, SLFA demands India to withdraw immediately from such agreements.
- The Central Government of India should ban the intrusion of multinational companies in agriculture. In addition, the traditional, organic and sustainable farming practices should be encouraged. The State should ensure that the price for the yield is decided by the farmers and the State and not by the agents inbetween.
/sd/ Y.David
State Convener
Sustainable Livelihood Farmers' Association
No:1, 3rd St, Maruthupandiya nagar, Narimedu,
Madurai -02 Tamilnadu
The State executive committee of SLFA met on 2nd February 2010 in Madurai under the Convenership of Y.David and the following resolutions were passed:
The Central Government has not yet published any of the scientific research findings of the GM Crops. The State has every responsibility to be transparent and share the pros and cons of the GM Crops to the public and especially farmers of our country but the State acts in favour of Monsanto and Mahyco companies.
Countries like Thailand, Australia, Hungary, Venezuela, France, Russia and New Zealand have banned the GM crops in their lands. In India, the states like Chattisgarh, Kerala, Madhya Pradesh, Bihar, Karnataka and Orissa have registered their dissent over the GM Crops.
If we depend on GM seeds for our cultivation, the farmers have to lose their control over seeds and depend on Multinational companies for seeds. We have the experience of farmers in Maharashtra and Andhra Pradesh, who committed suicides in thousands because of BT cotton.
The farmers who cultivate GM crops are advised to cultivate other crops with 50-60m distance but we have to keep in mind that majority of Indian farmers are small and marginal farmers who cannot afford to leave even a piece of their land uncultivated.
When BT Brinjal is cultivated, the pollen in them will get into other varieties of crops cultivated near through the bees and butterflies. The entire agriculture pattern will be affected and GM crops are bane to our farmers.
The International Assessment of Agricultural Science, Technology and Development- IAASTD of United Nations has made a caution note that issues of poverty, hunger, global warming and loss of biodiversity cannot be tackled with GM Crops.
GM Crops will not fulfil the entire need of our country; will not provide safe and healthy food; the soil fertility, which is already depleted because of Green revolution, will be destroyed; and the livelihood of the farmers and environment will not be protected.
With the above understanding of GM Crops, SLFA has resolved to demand a total ban on GM Crops by the State.
Following demands are made to the State by the small and marginal farmers, Agricultural workers and civil society members organised as SLFA in TamilNadu:
- Sale of BT Brinjal seeds in India should be totally banned since we do not have enough researches on the safety of the biodiversity and the hidden agenda in trying with brinjal, a commonly grown vegetable is to try with all other crops in near future, which is a major threat to our food security and sovereignty.
- India had around 12000 varieties of paddy earlier and after Green revolution, it has been reduced to 50 varieties. Similarly around 2000 varieties of brinjal available now may diminish largely which is a great loss to our biodiversity. Hence, BT brinjal has to be banned immediately.
- The State, the Agricultural research Institutes and the Agricultural Universities are responsible to disclose the research findings to the farmers and the public. They are bound to clarify the doubts raised. SLFA demands the concerned Institutes and the scientists should give detailed explanation to the farmers and the public regarding GM crops.
- When genetical modifications happened naturally, it was perceived as science but now in the hands of multinational companies, it has become the international politics. The self reliance and the sovereignty of the country is at stake in the hands of multinationals and SLFA demands that GM Crops research should not be carried forward in collaboration with multinational seed companies.
- As per Indian Constitution, the agriculture comes under the purview of the states and every state government has the right to decide on its cropping pattern. Against the Constitution of India, Genetic Engineering Approval Committee (GEAC) is established and dictates the states of India. SLFA demands the abolition of this committee immediately to ensure the Constitutional rights of the states.
- The public hearing regarding the GM crops should be taken to the grassroot level where the farmers can participate. The Gram Sabha resolutions at Panchayat level should be taken into account to make a decision.
- The testing of GM Crops in the farmers’ fields in Indian land should be immediately stopped and the institutes and companies involved in such testing should be legally sued.
- Indo-American Knowledge Partnership Agreement signed by India with US will submit Indian Agriculture sovereignty to the hands of WAL-MART, MONSANTO, RELIANCE, the multinational companies. This agreement will extend from agriculture to fishing, livestock etc that will seriously affect Indian sovereignty. Therefore, SLFA demands India to withdraw immediately from such agreements.
- The Central Government of India should ban the intrusion of multinational companies in agriculture. In addition, the traditional, organic and sustainable farming practices should be encouraged. The State should ensure that the price for the yield is decided by the farmers and the State and not by the agents inbetween.
/sd/ Y.David
State Convener
Sustainable Livelihood Farmers' Association
No:1, 3rd St, Maruthupandiya nagar, Narimedu,
Madurai -02 Tamilnadu
Sunday, April 11, 2010
அலட்சியத்தால் அல்லாடும் நிலம்-நீர்-உணவு
சி.வையாபுரி
First Published : 12 Apr 2010 12:00:00 AM IST
உழன்றும் உழவே தலை என உழவின் உயர்வைக் குறள் சொல்கிறது. உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை என ஒளவையின் நல்வழி உயர்ந்த வாழ்க்கைக்குத் திசைகாட்டுகிறது. உணவு எனப்படுவது நிலமும் நீரும் என உணவின் பிறப்பிடத்தைக் கூறி உழவனைப் பசிப்பிணி மருத்துவன் என புறநானூறு இலக்கணப்படுத்துகிறது.
குறிஞ்சி என்னும் மலை சார்ந்த வனங்களின் மழை வளத்தால் வழியும் நீர், முல்லை வழி ஆறுகளாகி, மருத நிலத்தில் நகர்ந்து செந்நெல் வயல்களைச் செழிக்கச் செய்தபின் மீன் வளம் பெருகிக் காணும் நெய்தலை ஒட்டிய கடலில் சங்கமிக்கும். மழை வளம் குன்றி குறிஞ்சியும், முல்லையும் வறண்டால் பாலை என சங்கத் தமிழ் நிலங்களை வரிசைப்படுத்துகிறது.
இந்நிலங்களில் வாழும் உயிரினங்கள், தாவரங்கள், மனிதர்களின் உணவு முறைகள், உறைவிட வழிகளை எல்லாம் வகை வகையாய்த் தொகுத்து தமிழ் இலக்கியங்கள் பதிவு செய்திருக்கின்றன.
÷நாடு பூராவிலும் பூகோள, மண்வள, இயற்கை தட்பவெட்ப பருவகால மழையின் அளவுகள், தன்மைகளின் அடிப்படையில் பண்டைய அனுபவம் மற்றும் அறிவியல் பூர்வமான பயிர்வாரி முறை, மழை நீர், நிலத்தடி நீர் பயன்பாடுகள், பிரதேச உணவுப் பழக்கங்கள் அமைந்தாலன்றி நாட்டின் உணவுப் பாதுகாப்பு கானல் நீராகிவிடும்.
பருப்பு, பயறு, சிறுதானியங்கள், எண்ணெய் வித்துகள் விளையத்தக்க நிலங்களுக்கெல்லாம் பாசன வசதிகளைச் செய்து கொடுத்த கண்மூடித்தனமான செயல்களால் சாகுபடியில் கரும்பு, நெல் ஒருபுறமும், பருப்பு பயறு எண்ணெய் வித்துகள் மறுபுறமும் நிலைகுலைந்து விளைச்சல் சரிவடைந்தது. எள்ளும், கொள்ளும் விளைந்த நிலங்களில் நெல், கரும்பு என்றானால் மரபுவழி நஞ்சைப் பாசனம் பாதிக்கப்பட்டு உணவு உற்பத்தியில் தடுமாற்றங்கள் வராதா?
தினை, சாமை, சீரகம், கடுகு, கேழ்வரகு, பழவகைகள், மூலிகைகள் என்று விளையும் மலைப்பிரதேசங்களில்கூட நிலத்தடி நீரை வைத்து நெல்லும் கரும்பும் பயிரிட அனுமதித்தால் மலைப்பகுதிகளும் விரைந்து வறண்டு, அங்கு வாழும் உயிரினங்கள் தாகத்தால் மடிவது பதற்றமான நிலையல்லவா? நீர், நிலப் பயன்பாடுகளில் சென்ற 35 ஆண்டுகளில் முரண்பாடுகள் முற்றிவிட்டன. புவிவெப்பமும் சேர்ந்து குடிநீருக்காக மலைஉச்சி வன உயிரினங்களும், நிலப்பரப்பு மக்களும் ஒருசேர அலைவதற்கு முற்றிலும் சுயநலத்தை உள்ளடக்கிய பாசனத் திட்டங்களும், நீர்பராமரிப்பும் திறமையற்ற அரசு நிர்வாகங்களுமே மூலகாரணங்கள்.
÷மக்கள் தொகை குறைவாகவும், தட்ப வெப்பநிலை மிதமாகவும், கொண்டுள்ள மேலை நாடுகள் தங்களுக்கு ஏற்புடையது என வகுத்துக் கொண்டுள்ள வாழ்க்கை முறை, உணவுப் பழக்கம், நவீன கருவிகளின் பயன்பாடு போன்றவற்றையெல்லாம் வரம்பின்றி இந்தியாவுக்குள் புகுத்துவது தற்கொலைக்கு ஒப்பான செயலாகும். மக்கள் தொகைப் பெருக்கம் அதிகம் கொண்டு பலதரப்பட்ட தட்பவெப்ப மண்டலங்களையும் அவற்றுக்கு ஏற்புடையதான இயற்கையோடு இயைந்த உணவு மற்றும் உற்பத்தி சாதனங்களையும் புறந்தள்ளினால் வேலை இல்லாத் திண்டாட்டமும், எரிசக்தி பற்றாக்குறையும், சுற்றுப்புறச்சூழல் கேடும் தோன்றிவிடும் என்பதைச் சிந்திக்கத் தவறுவது விளக்கைப் பிடித்துக்கொண்டு கிணற்றில் குதிப்பதற்கு நிகரான நிலைப்பாடாகும்.
இந்தியாவில் மிகைப்பட்ட வேளாண் எந்திர உபயோகங்களினால் நன்மைக்கு மாறாகத் தீமைகளே அதிகமாகும். விவசாய வேலைகளில் இயன்ற அளவு மனித உழைப்புக்கு முன்னுரிமை தருவதன் மூலம் வலுவான சமூக அமைதியையும் நலமிகுந்த பொது ஒழுக்கத்தையும் நிலைநிறுத்த முடியும்.
நிலத்தடி நீரைப் பாசனத்துக்காகப் பயன்படுத்தும் போதும், அளவின்றி ரசாயன உரங்களைப் பயிர்களுக்குத் தொடர்ந்து இடும் போதும், வளம் குறைந்து விளை நிலங்கள் மலட்டுத் தன்மைக்கு வந்துவிடும். ரசாயன பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகள் மற்றும் களைக் கொல்லிகள் நன்மை செய்யும் புழு பூச்சிகளையும் அழித்துவிடுவதால் காலப்போக்கில் உயிரினங்களின் இயல்பான உணவு சுழற்சி முறைகளில் தடைகள் முற்றி சுற்றுப்புறச் சூழல்களுக்குக் கேடுகள் சூழ்ந்துவிடும்.
ஆட்சி அதிகாரம் தங்கள் வசமே என்பார்க்கும், கொலையின் கொடிய முரடர்க்கும், கல்விஇல்லாத குருடர்க்கும், நீதியைத் தேடி அலுத்துப் போனதாய்க் கூறும் தீவிரவாத வன்முறையாளர்க்கும்கூட பசி வந்தால் ஆற்றுவது உணவு ஒன்றுதான். வாழும் மனிதர்க்கெல்லாம் உணவு என்பதையே முதல்நிலையில் வைக்க வேண்டியதாகிறது.
வேலை இல்லை என்னும் ஓலமும், வேலைக்கு ஆள் இல்லை என்கிற அவலமும் அகல்வதற்கு இதைவிடவும் வேறு எது சரியானது, எளிதானது.
எங்கேயாவது வேலை கிடைக்குமா என்று மூன்று ஆண்டுகளாகத் திரிந்த பத்து வாலிபர்கள் வாய்ப்பு ஏதும் இருந்தால் தங்களுக்கு வழிகாட்டும்படி கேட்டார்கள்.
விவசாய வேலைக்குத் தயாரா என்று வினவியதற்கு தாங்கள் பட்டதாரிகள் என்றும், தங்களிடம் உள்ள நிலங்களில்கூட வேலை பார்க்க விருப்பம் இல்லாமல்தான் வேறு வேலை தேடி அலைவதாகவும் சொன்னார்கள்.
அவர்களில் சிலர் குழந்தைகளோடு இருப்பதும், மனைவியின் கூலியை வைத்தே தங்களது குடும்பம் நடப்பதாகவும் அறிய முடிந்தது. பத்துபேருமே பத்தாம் வகுப்பிலிருந்து பட்டப்படிப்பு வரை எதிலுமே சொல்லிக் கொள்ளும்படியாய் மதிப்பெண் பெறவில்லை என்பதை அறிய வேதனை மிகுந்தது.
தகுதி, திறமை என்று எதையும் பெற்றிராத அவர்களிடம் இருந்தது வயதும் உடலும் மட்டும்தான். 10-ம் வகுப்போடு இவர்களை வடிகட்டியிருந்தால் தாங்கள் வாழும் இடங்களிலேயே குலத்தொழில், அல்லது வேளாண்மையில் ஈடுபட்டு இந்நேரம் தக்க அனுபவமும், பயிற்சியும் பெற்று சொந்தக் காலில் நிற்கும் சுயமரியாதையான வாழ்வை உறுதி செய்திருக்க முடியும்.
ஆனால் நம் ஊர் விவசாயத்தில்தான் என்ன இருக்கிறது உழவடை, அறுவடை என்று எல்லாவற்றுக்குமே எந்திரங்கள் புழங்கிவிட்டன. அதனால் உடலுழைப்புக்கான வாய்ப்புக்கள் குறைந்துவிட்டன.
மலை முதல் கடற்கரை வரையிலும் இப்போது குடிக்கத் தண்ணீர் இல்லாத நிலையும் எப்படி வந்தது என்கிற கேள்வி வலுவடைகிறது. இயற்கை வழி மண்டல வழியான பயிர்வாரி முறை தமிழகத்தில் பின்பற்றப்படவில்லை என்று உலக உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் ஆராய்ச்சி மையத்தின் இயக்குநர் ஜோக்கிம் வான் பிரெüன் 2008-ம் ஆண்டு கூறியதை தீர ஆராய்வது இப்போது அவசியம் ஆகிறது.
ஆகவே, தேவையை உள்ளடக்கிய தன்னிறைவான உற்பத்திக்கு நதிப்படுகை வழி பயிர்வாரி முறையும், விளைநிலங்களில் இயற்கை சார்ந்த பயிர் சுழற்சி முறையும் அவசியம்.
"பானை சோற்றுக்கு பருக்கை பதம்' என்பதுபோல இதை அந்த பத்து பட்டதாரிகளின் நிலையை வைத்தே இன்றைய நடைமுறைகளை விருப்பு, வெறுப்பின்றி விவாதிக்க வேண்டும்.
மலிவான கல்விச் சாளரங்களின் வழியாய் உயர்கல்வி மாயைக்குள் நுழைந்து பட்டமும் பெற்ற பின்னர் போட்டிகளில் தாக்குப்பிடிக்க முடியாத அநேகர் அந்த 10 பேரைப் போலவே திகைத்துப் போயுள்ளனர்.
சுயநலத்தில் ஆளுமையைத் தொலைத்து நிற்கும் ஆட்சியில், போலி மருந்து தயாரித்து விற்பது போன்ற சமூக விரோதச்
செயல்களுக்கு படித்த பலரும் வலிந்து தள்ளப்படுகிற துயரம் பெருகி வருகிறது. உணவுத் தேடலின் அருமையை இவர்களுக்குப் புரிய வைக்க அரசாங்கம் தவறிவிட்டது.
உற்றுநோக்கினால் 50 சதத்திற்கும் கீழ் பிளஸ் டூ படிப்பிலும் 60 சதத்திற்கு கீழ் பட்டப்படிப்பிலும், 75 சதத்திற்கு கீழ் மருத்துவம், சட்டம், பொறியியல் முதலான உயர் கல்வியிலும் மாணவர்களைச் சேர்ப்பது வேண்டாத ஒன்று என்கிற முடிவுக்கு வந்தே தீரவேண்டும்.
பட்டதாரிகளில் பலர் திறமை என்று எதுவுமின்றி எதிலும் நிலைக்க முடியாமல் சும்மா இருப்போர் பெருகுவதால் குற்றங்கள் அதிகரிக்கவே செய்யும்.
ஆக, அனைவருக்கும் கல்வி என்பதை 10-ம் வகுப்போடு அல்லது 14 வயதுக்குள் முடித்துவிடவேண்டும்.
அடுத்தகட்ட படிப்புக்கு விதை நேர்த்தி செய்வதுபோல தேவைக்கு ஏற்றாற்போல் தரம் பார்த்து அனுமதிக்கிற நடைமுறையைத் துணிந்து தோற்றுவிக்க வேண்டும்.
உயர் கல்வி என்பது ஓர் அலங்காரப்பொருள் அல்ல, ஆடம்பரத்துக்கு ஆனதும் கிடையாது, ஒளிரும் அறிவையும், மிளிரும் திறமையையும் மெருகேற்றிக் கொள்கிற அரியதோர் வாய்ப்பு என கருதும் மனப்பாங்கு கொள்கைத் திட்டங்களை வடித்து வழங்கும் அரசாங்கத்திடம் முதலில் இருக்க வேண்டும்.
பொருளாதாரத்தில் 10 முதலாளிகளை வலுவடையச் செய்வதைக் காட்டிலும் 10 லட்சம் விவசாயிகளை தலைநிமிரச் செய்வது காலத்தின் கட்டாயமாகிறது.
வேளாண்மையை மறந்து வெள்ளாமையை இழந்து, விவசாயம் விளங்காத ஒன்று என்று க ருதி உயர்கல்வித் தொழில் முதல் கார் தொழில் வரை வரிச்சலுகைகளைத் தரும் ஆட்சியில் முரண்பாடுகள் முற்றி மக்களின் கும்பி எரிந்து குடலும் கருகிப் போவது உறுதி.
நன்றி- தினமணி
First Published : 12 Apr 2010 12:00:00 AM IST
உழன்றும் உழவே தலை என உழவின் உயர்வைக் குறள் சொல்கிறது. உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை என ஒளவையின் நல்வழி உயர்ந்த வாழ்க்கைக்குத் திசைகாட்டுகிறது. உணவு எனப்படுவது நிலமும் நீரும் என உணவின் பிறப்பிடத்தைக் கூறி உழவனைப் பசிப்பிணி மருத்துவன் என புறநானூறு இலக்கணப்படுத்துகிறது.
குறிஞ்சி என்னும் மலை சார்ந்த வனங்களின் மழை வளத்தால் வழியும் நீர், முல்லை வழி ஆறுகளாகி, மருத நிலத்தில் நகர்ந்து செந்நெல் வயல்களைச் செழிக்கச் செய்தபின் மீன் வளம் பெருகிக் காணும் நெய்தலை ஒட்டிய கடலில் சங்கமிக்கும். மழை வளம் குன்றி குறிஞ்சியும், முல்லையும் வறண்டால் பாலை என சங்கத் தமிழ் நிலங்களை வரிசைப்படுத்துகிறது.
இந்நிலங்களில் வாழும் உயிரினங்கள், தாவரங்கள், மனிதர்களின் உணவு முறைகள், உறைவிட வழிகளை எல்லாம் வகை வகையாய்த் தொகுத்து தமிழ் இலக்கியங்கள் பதிவு செய்திருக்கின்றன.
÷நாடு பூராவிலும் பூகோள, மண்வள, இயற்கை தட்பவெட்ப பருவகால மழையின் அளவுகள், தன்மைகளின் அடிப்படையில் பண்டைய அனுபவம் மற்றும் அறிவியல் பூர்வமான பயிர்வாரி முறை, மழை நீர், நிலத்தடி நீர் பயன்பாடுகள், பிரதேச உணவுப் பழக்கங்கள் அமைந்தாலன்றி நாட்டின் உணவுப் பாதுகாப்பு கானல் நீராகிவிடும்.
பருப்பு, பயறு, சிறுதானியங்கள், எண்ணெய் வித்துகள் விளையத்தக்க நிலங்களுக்கெல்லாம் பாசன வசதிகளைச் செய்து கொடுத்த கண்மூடித்தனமான செயல்களால் சாகுபடியில் கரும்பு, நெல் ஒருபுறமும், பருப்பு பயறு எண்ணெய் வித்துகள் மறுபுறமும் நிலைகுலைந்து விளைச்சல் சரிவடைந்தது. எள்ளும், கொள்ளும் விளைந்த நிலங்களில் நெல், கரும்பு என்றானால் மரபுவழி நஞ்சைப் பாசனம் பாதிக்கப்பட்டு உணவு உற்பத்தியில் தடுமாற்றங்கள் வராதா?
தினை, சாமை, சீரகம், கடுகு, கேழ்வரகு, பழவகைகள், மூலிகைகள் என்று விளையும் மலைப்பிரதேசங்களில்கூட நிலத்தடி நீரை வைத்து நெல்லும் கரும்பும் பயிரிட அனுமதித்தால் மலைப்பகுதிகளும் விரைந்து வறண்டு, அங்கு வாழும் உயிரினங்கள் தாகத்தால் மடிவது பதற்றமான நிலையல்லவா? நீர், நிலப் பயன்பாடுகளில் சென்ற 35 ஆண்டுகளில் முரண்பாடுகள் முற்றிவிட்டன. புவிவெப்பமும் சேர்ந்து குடிநீருக்காக மலைஉச்சி வன உயிரினங்களும், நிலப்பரப்பு மக்களும் ஒருசேர அலைவதற்கு முற்றிலும் சுயநலத்தை உள்ளடக்கிய பாசனத் திட்டங்களும், நீர்பராமரிப்பும் திறமையற்ற அரசு நிர்வாகங்களுமே மூலகாரணங்கள்.
÷மக்கள் தொகை குறைவாகவும், தட்ப வெப்பநிலை மிதமாகவும், கொண்டுள்ள மேலை நாடுகள் தங்களுக்கு ஏற்புடையது என வகுத்துக் கொண்டுள்ள வாழ்க்கை முறை, உணவுப் பழக்கம், நவீன கருவிகளின் பயன்பாடு போன்றவற்றையெல்லாம் வரம்பின்றி இந்தியாவுக்குள் புகுத்துவது தற்கொலைக்கு ஒப்பான செயலாகும். மக்கள் தொகைப் பெருக்கம் அதிகம் கொண்டு பலதரப்பட்ட தட்பவெப்ப மண்டலங்களையும் அவற்றுக்கு ஏற்புடையதான இயற்கையோடு இயைந்த உணவு மற்றும் உற்பத்தி சாதனங்களையும் புறந்தள்ளினால் வேலை இல்லாத் திண்டாட்டமும், எரிசக்தி பற்றாக்குறையும், சுற்றுப்புறச்சூழல் கேடும் தோன்றிவிடும் என்பதைச் சிந்திக்கத் தவறுவது விளக்கைப் பிடித்துக்கொண்டு கிணற்றில் குதிப்பதற்கு நிகரான நிலைப்பாடாகும்.
இந்தியாவில் மிகைப்பட்ட வேளாண் எந்திர உபயோகங்களினால் நன்மைக்கு மாறாகத் தீமைகளே அதிகமாகும். விவசாய வேலைகளில் இயன்ற அளவு மனித உழைப்புக்கு முன்னுரிமை தருவதன் மூலம் வலுவான சமூக அமைதியையும் நலமிகுந்த பொது ஒழுக்கத்தையும் நிலைநிறுத்த முடியும்.
நிலத்தடி நீரைப் பாசனத்துக்காகப் பயன்படுத்தும் போதும், அளவின்றி ரசாயன உரங்களைப் பயிர்களுக்குத் தொடர்ந்து இடும் போதும், வளம் குறைந்து விளை நிலங்கள் மலட்டுத் தன்மைக்கு வந்துவிடும். ரசாயன பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகள் மற்றும் களைக் கொல்லிகள் நன்மை செய்யும் புழு பூச்சிகளையும் அழித்துவிடுவதால் காலப்போக்கில் உயிரினங்களின் இயல்பான உணவு சுழற்சி முறைகளில் தடைகள் முற்றி சுற்றுப்புறச் சூழல்களுக்குக் கேடுகள் சூழ்ந்துவிடும்.
ஆட்சி அதிகாரம் தங்கள் வசமே என்பார்க்கும், கொலையின் கொடிய முரடர்க்கும், கல்விஇல்லாத குருடர்க்கும், நீதியைத் தேடி அலுத்துப் போனதாய்க் கூறும் தீவிரவாத வன்முறையாளர்க்கும்கூட பசி வந்தால் ஆற்றுவது உணவு ஒன்றுதான். வாழும் மனிதர்க்கெல்லாம் உணவு என்பதையே முதல்நிலையில் வைக்க வேண்டியதாகிறது.
வேலை இல்லை என்னும் ஓலமும், வேலைக்கு ஆள் இல்லை என்கிற அவலமும் அகல்வதற்கு இதைவிடவும் வேறு எது சரியானது, எளிதானது.
எங்கேயாவது வேலை கிடைக்குமா என்று மூன்று ஆண்டுகளாகத் திரிந்த பத்து வாலிபர்கள் வாய்ப்பு ஏதும் இருந்தால் தங்களுக்கு வழிகாட்டும்படி கேட்டார்கள்.
விவசாய வேலைக்குத் தயாரா என்று வினவியதற்கு தாங்கள் பட்டதாரிகள் என்றும், தங்களிடம் உள்ள நிலங்களில்கூட வேலை பார்க்க விருப்பம் இல்லாமல்தான் வேறு வேலை தேடி அலைவதாகவும் சொன்னார்கள்.
அவர்களில் சிலர் குழந்தைகளோடு இருப்பதும், மனைவியின் கூலியை வைத்தே தங்களது குடும்பம் நடப்பதாகவும் அறிய முடிந்தது. பத்துபேருமே பத்தாம் வகுப்பிலிருந்து பட்டப்படிப்பு வரை எதிலுமே சொல்லிக் கொள்ளும்படியாய் மதிப்பெண் பெறவில்லை என்பதை அறிய வேதனை மிகுந்தது.
தகுதி, திறமை என்று எதையும் பெற்றிராத அவர்களிடம் இருந்தது வயதும் உடலும் மட்டும்தான். 10-ம் வகுப்போடு இவர்களை வடிகட்டியிருந்தால் தாங்கள் வாழும் இடங்களிலேயே குலத்தொழில், அல்லது வேளாண்மையில் ஈடுபட்டு இந்நேரம் தக்க அனுபவமும், பயிற்சியும் பெற்று சொந்தக் காலில் நிற்கும் சுயமரியாதையான வாழ்வை உறுதி செய்திருக்க முடியும்.
ஆனால் நம் ஊர் விவசாயத்தில்தான் என்ன இருக்கிறது உழவடை, அறுவடை என்று எல்லாவற்றுக்குமே எந்திரங்கள் புழங்கிவிட்டன. அதனால் உடலுழைப்புக்கான வாய்ப்புக்கள் குறைந்துவிட்டன.
மலை முதல் கடற்கரை வரையிலும் இப்போது குடிக்கத் தண்ணீர் இல்லாத நிலையும் எப்படி வந்தது என்கிற கேள்வி வலுவடைகிறது. இயற்கை வழி மண்டல வழியான பயிர்வாரி முறை தமிழகத்தில் பின்பற்றப்படவில்லை என்று உலக உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் ஆராய்ச்சி மையத்தின் இயக்குநர் ஜோக்கிம் வான் பிரெüன் 2008-ம் ஆண்டு கூறியதை தீர ஆராய்வது இப்போது அவசியம் ஆகிறது.
ஆகவே, தேவையை உள்ளடக்கிய தன்னிறைவான உற்பத்திக்கு நதிப்படுகை வழி பயிர்வாரி முறையும், விளைநிலங்களில் இயற்கை சார்ந்த பயிர் சுழற்சி முறையும் அவசியம்.
"பானை சோற்றுக்கு பருக்கை பதம்' என்பதுபோல இதை அந்த பத்து பட்டதாரிகளின் நிலையை வைத்தே இன்றைய நடைமுறைகளை விருப்பு, வெறுப்பின்றி விவாதிக்க வேண்டும்.
மலிவான கல்விச் சாளரங்களின் வழியாய் உயர்கல்வி மாயைக்குள் நுழைந்து பட்டமும் பெற்ற பின்னர் போட்டிகளில் தாக்குப்பிடிக்க முடியாத அநேகர் அந்த 10 பேரைப் போலவே திகைத்துப் போயுள்ளனர்.
சுயநலத்தில் ஆளுமையைத் தொலைத்து நிற்கும் ஆட்சியில், போலி மருந்து தயாரித்து விற்பது போன்ற சமூக விரோதச்
செயல்களுக்கு படித்த பலரும் வலிந்து தள்ளப்படுகிற துயரம் பெருகி வருகிறது. உணவுத் தேடலின் அருமையை இவர்களுக்குப் புரிய வைக்க அரசாங்கம் தவறிவிட்டது.
உற்றுநோக்கினால் 50 சதத்திற்கும் கீழ் பிளஸ் டூ படிப்பிலும் 60 சதத்திற்கு கீழ் பட்டப்படிப்பிலும், 75 சதத்திற்கு கீழ் மருத்துவம், சட்டம், பொறியியல் முதலான உயர் கல்வியிலும் மாணவர்களைச் சேர்ப்பது வேண்டாத ஒன்று என்கிற முடிவுக்கு வந்தே தீரவேண்டும்.
பட்டதாரிகளில் பலர் திறமை என்று எதுவுமின்றி எதிலும் நிலைக்க முடியாமல் சும்மா இருப்போர் பெருகுவதால் குற்றங்கள் அதிகரிக்கவே செய்யும்.
ஆக, அனைவருக்கும் கல்வி என்பதை 10-ம் வகுப்போடு அல்லது 14 வயதுக்குள் முடித்துவிடவேண்டும்.
அடுத்தகட்ட படிப்புக்கு விதை நேர்த்தி செய்வதுபோல தேவைக்கு ஏற்றாற்போல் தரம் பார்த்து அனுமதிக்கிற நடைமுறையைத் துணிந்து தோற்றுவிக்க வேண்டும்.
உயர் கல்வி என்பது ஓர் அலங்காரப்பொருள் அல்ல, ஆடம்பரத்துக்கு ஆனதும் கிடையாது, ஒளிரும் அறிவையும், மிளிரும் திறமையையும் மெருகேற்றிக் கொள்கிற அரியதோர் வாய்ப்பு என கருதும் மனப்பாங்கு கொள்கைத் திட்டங்களை வடித்து வழங்கும் அரசாங்கத்திடம் முதலில் இருக்க வேண்டும்.
பொருளாதாரத்தில் 10 முதலாளிகளை வலுவடையச் செய்வதைக் காட்டிலும் 10 லட்சம் விவசாயிகளை தலைநிமிரச் செய்வது காலத்தின் கட்டாயமாகிறது.
வேளாண்மையை மறந்து வெள்ளாமையை இழந்து, விவசாயம் விளங்காத ஒன்று என்று க ருதி உயர்கல்வித் தொழில் முதல் கார் தொழில் வரை வரிச்சலுகைகளைத் தரும் ஆட்சியில் முரண்பாடுகள் முற்றி மக்களின் கும்பி எரிந்து குடலும் கருகிப் போவது உறுதி.
நன்றி- தினமணி
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
